Slowly Saying Goodbye
08 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Saint Augustine
Hoe begin je met het afscheiden van de plek die jouw "home" is voor ruim 3 jaar, waar je alles hebt opgebouwd? Die vraag speelt vaker in mij op. Ondertussen ben ik al weer halverwege mijn laatste semester en worden er langzaam plannen gemaakt voor mijn verhuizing terug naar Nederland. De eerste spullen zijn al met moeders mee naar huis gestuurd, maar je kunt je waarschijnlijk niet voorstellen hoeveel ik hier heb verzameld. Van een appartement voor mezelf terug naar een aantal koffers, 3.. 4 ...5? Lastig zal het zeker worden, gelukkig zal ik veel hebben aan de hulptroepen die hier in December zullen komen.
Op 13 December zal het dan toch echt gebeuren, Florentine studeert af! Alle Rowelletjes zullen uitrukken en naar Florida komen om te vieren dat ook het jongste kuiken haar bachelors degree zal ontvangen. Het klinkt nog ver weg; ruim 2 maanden, maar met het optimale genieten van mijn laatste "minuutjes" hier gaat de tijd onwijs snel voorbij. Vliegtickets zijn geboekt en plannen worden langzaam gesproken.
Na mijn diploma uitreiking zal ik mijn huis inpakken en de maandag daarna gaan mijn ouders en ik op naar Mexico om lekker onszelf te verwennen vanwege het vervroegde afstuderen. Niet alleen ik heb afgelopen jaren hard gewerkt om een semester eerder klaar te zijn dan de normale planning. Ook mijn ouders hebben mij altijd gesteund en het mogelijk gemaakt om mijn dromen te verwezenlijken en mijn tijd hier onvergetelijk te maken. Heen en weer vliegen, uren op vliegvelden hangen, en onwijs veel Nederlandse cadeautjes en eten over de Atlantische Oceaan brengen om er voor te zorgen dat ik geen heimwee kreeg, ondanks dat ik zo ver van huis was. Het is zeker zwaar voor mijn ouders dat ik in Florida woon en ze altijd maar weer terug moeten naar de Sunshine State! Ondertussen heb ook heel wat vliegvelden moeten aflopen om al mijn "school gerelateerde activiteiten" te volbrengen. Van duikend onderzoek doen naar koraal in de Bahamas, tot het behalen van mijn divemaster en open water scuba instructor op Roatan, Honduras, ik heb mijn kansen hier optimaal benut en heb geen spijt van welke beslissing ik ook gemaakt heb de afgelopen 4 jaar.
Het komt echt langzaam ten einde, en op 20 december 2014 zal ik weer landen in Nederland, nou ja, eigenlijk Brussels, want als student ben je nog zeker opzoek naar betaalbare vliegtickets. Ik denk dat de conclusie van dit verhaal is dat ik onwijs dankbaar ben dat ik deze kans heb gekregen; het heeft mij laten inzien wie ik ben, wat ik wil, en dat ik alles kan bereiken als ik er hard genoeg voor vecht. Bedankt Pap, Mam, Else & Daan, door jullie voelde het altijd alsof ik nog steeds om de hoek woonde (tot 17:00h daarna sliepen jullie meestal).
Tot snel Nederland!
Liefs
PS. Mijn eerste missie, naast het vinden van een baan, is mijn Nederlands weer op peil brengen (and yes I just googled whether it was pijl or peil..)
Op 13 December zal het dan toch echt gebeuren, Florentine studeert af! Alle Rowelletjes zullen uitrukken en naar Florida komen om te vieren dat ook het jongste kuiken haar bachelors degree zal ontvangen. Het klinkt nog ver weg; ruim 2 maanden, maar met het optimale genieten van mijn laatste "minuutjes" hier gaat de tijd onwijs snel voorbij. Vliegtickets zijn geboekt en plannen worden langzaam gesproken.
Na mijn diploma uitreiking zal ik mijn huis inpakken en de maandag daarna gaan mijn ouders en ik op naar Mexico om lekker onszelf te verwennen vanwege het vervroegde afstuderen. Niet alleen ik heb afgelopen jaren hard gewerkt om een semester eerder klaar te zijn dan de normale planning. Ook mijn ouders hebben mij altijd gesteund en het mogelijk gemaakt om mijn dromen te verwezenlijken en mijn tijd hier onvergetelijk te maken. Heen en weer vliegen, uren op vliegvelden hangen, en onwijs veel Nederlandse cadeautjes en eten over de Atlantische Oceaan brengen om er voor te zorgen dat ik geen heimwee kreeg, ondanks dat ik zo ver van huis was. Het is zeker zwaar voor mijn ouders dat ik in Florida woon en ze altijd maar weer terug moeten naar de Sunshine State! Ondertussen heb ook heel wat vliegvelden moeten aflopen om al mijn "school gerelateerde activiteiten" te volbrengen. Van duikend onderzoek doen naar koraal in de Bahamas, tot het behalen van mijn divemaster en open water scuba instructor op Roatan, Honduras, ik heb mijn kansen hier optimaal benut en heb geen spijt van welke beslissing ik ook gemaakt heb de afgelopen 4 jaar.
Het komt echt langzaam ten einde, en op 20 december 2014 zal ik weer landen in Nederland, nou ja, eigenlijk Brussels, want als student ben je nog zeker opzoek naar betaalbare vliegtickets. Ik denk dat de conclusie van dit verhaal is dat ik onwijs dankbaar ben dat ik deze kans heb gekregen; het heeft mij laten inzien wie ik ben, wat ik wil, en dat ik alles kan bereiken als ik er hard genoeg voor vecht. Bedankt Pap, Mam, Else & Daan, door jullie voelde het altijd alsof ik nog steeds om de hoek woonde (tot 17:00h daarna sliepen jullie meestal).
Tot snel Nederland!
Liefs
PS. Mijn eerste missie, naast het vinden van een baan, is mijn Nederlands weer op peil brengen (and yes I just googled whether it was pijl or peil..)
-
08 Oktober 2014 - 08:14
Else:
Pony!!! Nog twee maandjes!!! -
11 Oktober 2014 - 15:13
Els:
Ha Floortje!
De tijd vliegt inderdaad. Het lijkt gister dat Annette, Jenneke en ik bij jou op bezoek waren. We hebben daar gezien dat je het heel erg naar je zin had in Florida. Flagler, Killwins, Cookaberra, je huis, allemaal heerlijke plekken. En het mooie weer daar zul je vast ook gaan missen.
Bedankt voor je leuke plannen voor ons bezoek en tot in december!
Els -
14 December 2014 - 12:49
Tom Rowel:
Van harte met je bachelor en geniet van je vakantie in Mexico.
Nu hebben alle kleinkinderen van 'kleine Oma' een diploma en een titel van de universiteit. Hoewel het haar moeilijk gaat kan je zien dat je enorm trots is op jullie vieren.
Tom, Désirée en Snoffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
